همه چیز درباره سیستم شاپرک
شاپرک یا شبکه الکترونیکی پرداخت کارت در واقع یک رابط میان بانک مرکزی، شبکه بانکی کشور و شرکتهای PSP میباشد. شاپرک را میتوان شرکتی خصوصی و مستقل معرفی کرد که در سال 1389 براساس مصوبه شورای پول و اعتبار تشکیل شد؛ اما، مقدمات در سال 90 و پس از مدتی با تشکیل سامانهای یکپارچه مبنی بر کارتهای پول تشکیل شد. این شبکه پردازش، تراکنشهای مالی گوناگون را روی پایانههای متعلق به شرکتهای PSP انجام داده و در نهایت با شرکت تولید کننده تراکنش PSP تسویه حساب را انجام خواهد داد. تا پیش از سال ۱۳۸۳، امکان خرید الکترونیکی در شبکه پرداخت کشور وجود نداشت. از این سال و پس از استقبال مردم از پرداخت الکترونیکی توسط دستگاه پایانه فروش در فروشگاهها و مراکز تجاری، بانکها یکی پس از دیگری تلاش کردند تا با تشویق، مغازهداران و فروشگاهیان آنان را متقاعد کنند تا از دستگاه پایانه فروش بانک آنها استفاده کنند. رقابتی که عاقبتش وجود چندین دستگاه پایانه در فروشگاهها شد. بانک مرکزی نیز برای حل این نابسامانی اعلام کرد شبکه یکپارچه پرداخت را راهاندازی خواهد کرد.
و اما شاپرک چه وظایفی دارد؟
از اهداف اصلی تشکیل آن می توان به کنترل و نظارت در شبکه پرداخت کشور، ایجاد ساز و کار یکسان برای فعالیت شرکتها،استاندارد سازی خدمات قابل عرضه، هدایت به سمت استفاده بهینه از منابع، گسترش بازار ابزارهای کارتی، افزایش سطح امنیت شبکه، مدیریت ریسک وافزایش رضایت مصرف کننده را نام برد.
دادن مجوز به شرکتهای psp
اعطای «مجوز فعالیت در زمینه ارائه خدمات پرداخت الکترونیک بعد از انطباق با قوانین شاپرک توسط بانک مرکزی» انجام میشود. شرکتهای PSP بعد از دریافت مجوز ملزم به رعایت مقررات ابلاغی بانک مرکزی میشوند. همچنین فعالیت این شرکتها تحت بازرسی قرار میگیرد.
فهرست شرکتهای PSP دارای مجوز از سوی شاپرک
- پرداخت پرشین
- الکترونیک کارت دماوند
- به پرداخت ملت
- پرداخت الکترونیک پاسارگاد
- پرداخت الکترونیک سامان
- پرداخت نوین آرین
- تجارت الکترونیک پارسیان
- پرداخت الکترونیک سداد
- سایان کارت
- فن آوا کارت
- کارت اعتباری ایران کیش
- مبنا کارت آریا
انتشار گزارش اقتصادی
شاپرک، گزارشهای اقتصادی شبکه الکترونیکی پرداخت کارت را از تیرماه ۱۳۹۴ به صورت ماهانه، سالانه و عملکرد چهارساله منتشر میکند. گزارش اقتصادی در راستای رسالت شاپرک مبنی بر اطلاعرسانی در فضای پرداخت الکترونیک کشور منتشر میشود و هدف از آن کمک به فعالان حوزه پرداخت الکترونیک کشور در عرصههای تصمیمگیری و اجرایی تعریف شده است.
دادن مجوز به شرکتهای پرداختیار
شرکتهای پرداختیار در چارچوب سند تدوینی از سوی بانک مرکزی و بر اساس قرارداد منعقده با شرکتهای ارائهدهنده خدمات پرداخت (PSP)، میتوانند پرداختهای بدون کارت از جمله پرداختهای درون برنامهای مبتنی بر زیرساختهای همراه را برای پذیرندگان خود انجام داده و سپس به شبکه شاپرک ارسال کنند.
ارائه تأییدیه به کارتخوانهای موبایلی
شاپرک ارائه تأییدیه به کارتخوانهای موبایلی شبکه پرداخت کشور را طبق «الزام پرداختهای همراه مبتنی بر M-POS»، بر عهده دارد.
بستن درگاه پرداخت اینترنتی در صورت تخلف
شاپرک، دادستانی و پلیس فتا میتوانند درخواست بستن یک درگاه پرداخت مشکوک را بدهند و شرکت ارائهدهنده خدمات پرداخت ملزم به اجرای حکم آنها است.
ثبت درخواست پذیرندگی
شاپرک، سامانه جامع پذیرندگان را راهاندازی کرده تا متقاضیان درخواستهای خود را به صورت جامع، ثبت و برای شرکتهای ارائهدهنده خدمات پرداخت ارسال کنند. این شرکت درخواست پذیرندگی را به شرکتهای ارائهدهنده خدمات پرداخت مورد تأیید خود ارسال میکند. شرکت پیاسپی پس از عقد قرارداد پذیرندگی، تحویل و راهاندازی ابزار پذیرش، تأییدیه خود را به شاپرک اعلام میکند. در این مرحله ابزار پذیرش پذیرنده فعال شده و پذیرنده قادر به ارسال تراکنش از طریق ابزار پذیرش (برای مثال خودپرداز) خواهد بود.
تفاوت شتاب و شاپرک چیست؟
اگر بخواهیم شاپرک را با توجه به شتاب تعریف کنیم، شاپرک شبکهای است شبیه شتاب که شبکههای پرداخت پایانه فروشگاهی بانکها را به یک شبکه بزرگتر وصل میکند. تمامی تراکنشهای الکترونیک شبکه بانکی از زیرساختهای شبکه شتاب عبور میکنند اما از سوئیچ شرکتهای پیاسپی و شرکت شاپرک عبور نمیکنند. شاپرک تنها تراکنشهای پذیرفته شده روی پایانههای متعلق به شرکتهای پیاسپی را ثبت میکند.
دیدگاهتان را بنویسید